Ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης, το εμβληματικό σύμβολο της πόλης, βρίσκεται στη δυτική πλευρά του λιμανιού από το 1880, φωτίζοντας τις θάλασσες και καθοδηγώντας τους ναυτικούς. Με ύψος 18 μέτρων και 98 σκαλοπάτια που οδηγούν στην κορυφή του, προσφέρει μια πανοραμική θέα στο Θρακικό Πέλαγος. Η φωτεινή του δέσμη φτάνει έως και 44 χιλιόμετρα μακριά, ενώ η τεχνολογία του εξελίχθηκε από ασετιλίνη σε ηλεκτροφωτισμό, παραμένοντας σε λειτουργία χωρίς διακοπή. Στην είσοδο, μια μαρμάρινη πλάκα αφηγείται την ιστορία του, υπενθυμίζοντας την αδιάλειπτη παρουσία του ως φύλακα των θαλάσσιων δρόμων και σημείο αναφοράς της Αλεξανδρούπολης.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ζώνης, 20 χλμ. δυτικά της Αλεξανδρούπολης, αποκαλύπτει την ιστορία μιας αρχαίας πόλης που ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. από αποίκους της Σαμοθράκης. Ως σημαντικό εμπορικό κέντρο, διέθετε τείχη, ναούς, κατοικίες και εργαστήρια, προσφέροντας μια μοναδική εικόνα της αρχαίας ζωής. Ξεχωρίζει ο ναός του Απόλλωνα, ο μοναδικός ταυτισμένος αρχαϊκός ναός του θεού στη Θράκη, όπου βρέθηκαν σπάνια ευρήματα, όπως ένας αρχαϊκός κορμός κούρου και αγγεία με αφιερώσεις σε θρακική διάλεκτο. Ο χώρος ανασκάπτεται από το 1966 και είναι επισκέψιμος, προσφέροντας ένα παράθυρο στο ένδοξο παρελθόν της περιοχής.
Τα Ρωμαϊκά Λουτρά της Τραϊανούπολης βρίσκονται 14 χλμ. ανατολικά της Αλεξανδρούπολης, κοντά στη σύγχρονη κοινότητα Λουτρού. Η πόλη ιδρύθηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Τραϊανό και αποτέλεσε σημαντικό αστικό κέντρο για περισσότερο από μία χιλιετία. Η επιλογή της περιοχής σχετίζεται με τις ιαματικές πηγές, γνωστές για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, οι οποίες εξακολουθούν να λειτουργούν. Ξεχωρίζει το κτίσμα «Χάνα» (4ος αι.), που χρησιμοποιήθηκε ως ξενώνας, ενώ σώζονται λουτρώνες, εκκλησιαστικά ερείπια και ο μουσουλμανικός τεκές του Ισικλάρ. Σήμερα, η περιοχή διαθέτει τουριστικές υποδομές για επισκέπτες που αναζητούν θεραπεία ή χαλάρωση.
Η Εγνατία Οδός, ένας από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς και εμπορικούς δρόμους της αρχαιότητας, κατασκευάστηκε μεταξύ 146 και 120 π.Χ. από τον ανθύπατο της Μακεδονίας, ΓνάιοΕγνάτιο, συνδέοντας τη Ρώμη με τις ανατολικές κατακτήσεις της. Στην περιοχή του Δήμου Αλεξανδρούπολης έχουν εντοπιστεί τα περισσότερα σωζόμενα τμήματά της, με το μεγαλύτερο, ορεινό, να βρίσκεται στον Κόμαρο, ενώ τρία καλοδιατηρημένα πεδινά τμήματα εντοπίζονται κοντά στην Αλεξανδρούπολη και την Τραϊανούπολη. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν και να βαδίσουν πάνω στο αρχαίο οδόστρωμα, ακολουθώντας τις ενημερωτικές πινακίδες που έχουν τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία.
Η Σπηλιά του Κύκλωπα Πολύφημου, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αποτέλεσε το λατρευτικό κέντρο των ελληνικών θεοτήτων της Θράκης και συνδέεται με τον μύθο του Πολύφημου, του Κύκλωπα που τύφλωσε ο Οδυσσέας. Το σπήλαιο βρίσκεται στην παραλία της Μάκρης και αποκαλύπτει έναν σημαντικό νεολιθικό οικισμό, χρονολογούμενο γύρω στο 4.500 π.Χ. Ο χώρος του σπηλαίου περιλαμβάνει τρεις θαλάμους με λαξευμένες κόγχες, σκαλοπάτια, δεξαμενές και παρατηρητήριο. Οι μεγάλοι βράχοι κοντά στο σπήλαιο, λέγεται ότι είναι αυτοί που πέταξε ο θυμωμένος Κύκλωπας. Από το σημείο αυτό, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν τη θέα του Θρακικού Πελάγους, ενώ η περιοχή του σπηλαίου συνδυάζει την ιστορία και τη φυσική ομορφιά.
Το Μουσουλμανικό Τέμενος της Αλεξανδρούπολης, χτισμένο τον 19ο αιώνα, είναι ένα από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης και μαρτυρά την οθωμανική κληρονομιά της περιοχής. Αρχικά διώροφο, κατασκευασμένο από πέτρα, στέγαζε τόσο την οθωμανική ιερατική σχολή όσο και τη λατρευτική του λειτουργία όταν η πόλη ήταν γνωστή ως «Δεδέαγατς». Η αίθουσα προσευχής του εσωτερικά είναι διακοσμημένη με περίτεχνα μάρμαρα και χαραγμένες επιγραφές, ενώ ο μαρμάρινος τάφος του στρατηγού Φαΐεκ Χουσεΐν Πασά προσθέτει ιστορική αξία. Το τέμενος υπήρξε στόχος δύο εμπρησμών, πρώτα κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής και αργότερα το 1993, με το κτίριο να αποκαθίσταται και τις δύο φορές από το ελληνικό κράτος.
Το γλυπτό «AnatasisDelta» του Κωστή Γεωργίου, τοποθετημένο αρχικά το 2018 στην παραλιακή οδό της Αλεξανδρούπολης κοντά στον Φάρο, μεταφέρθηκε το 2021 κοντά στο Πάρκο «Αργώ», δίπλα στη θάλασσα. Με τις επτά αφαιρετικές κόκκινες φιγούρες χορευτών-αθλητών, το έργο ύψους 2,20 μέτρων και βάρους περίπου 350 κιλών, τοποθετείται σε υπερυψωμένο βάθρο και αναδεικνύει αισθητικά την περιοχή. Ο Κωστής Γεωργίου, με διεθνή αναγνώριση και εκθέσεις στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, εκφράζει μέσω του έργου του την εκτίμησή του για την πόλη της Αλεξανδρούπολης και τους κατοίκους της.
Το Άνθινο Ρολόι της Αλεξανδρούπολης, τοποθετημένο στην παραλιακή οδό κοντά στον Φάρο, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό σημείο της πόλης, συνδυάζοντας λειτουργικότητα και τέχνη. Το ρολόι είναι διακοσμημένο με ανθισμένα φυτά που αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές, προσφέροντας μια ζωντανή εικόνα. Η κατασκευή του εντάσσεται στην προσπάθεια του Δήμου για την αναβάθμιση του αστικού τοπίου και την ενίσχυση της αισθητικής της πόλης, δημιουργώντας έναν ευχάριστο χώρο για περίπατο και χαλάρωση.
Το Σπίτι της Αντουανέττας στην Αλεξανδρούπολη στεγάζει τον Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας «LaMaisond'Antoinette», ο οποίος ιδρύθηκε το 2002 με στόχο την προώθηση της ελληνογαλλικής φιλίας. Το σπίτι δώρισε η ΑντουανέτταΔεμτσάν, πρώην καθηγήτρια γαλλικών, για να λειτουργήσει ως βιβλιοθήκη ξένων γλωσσών. Μετά από τη μη δυνατότητα λειτουργίας από το Δήμο, το σπίτι παραχωρήθηκε στον σύλλογο, ο οποίος διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις προς τιμήν της Αντουανέττας.
Ο Παλιός Γαλλικός Σιδηροδρομικός Σταθμός της Αλεξανδρούπολης, γνωστός και ως "Γαλλικός Σταθμός", αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά κτίρια της πόλης. Η κατασκευή του, που ξεκίνησε το 1871 και ολοκληρώθηκε το 1873, περιλάμβανε τη συμμετοχή Ευρωπαίων μηχανικών, ανάμεσά τους και Γάλλων. Το κτίριο, κατασκευασμένο κυρίως από ξύλο, αποτέλεσε τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της περιοχής, με αρχιτεκτονική που συνδυάζει στοιχεία της ευρωπαϊκής σιδηροδρομικής παράδοσης. Σήμερα, το κτίριο παραμένει διατηρητέο και είναι σημαντικό πολιτιστικό μνημείο, με την αποκατάστασή του να έχει εγκριθεί για να αναδειχθεί ως ιστορικός τόπος.
Ο Στρατιωτικός Σταθμός (GareMilitaire) της Αλεξανδρούπολης, αποτέλεσε σημαντικό κόμβο για τη σύνδεση της πόλης με τη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη. Αρχικά, οι αμαξοστοιχίες στάθμευαν στον παλιό σταθμό, ενώ υπήρχε συνδετικός κλάδος που διευκόλυνε τη μεταφορά βαγονιών. Σήμερα, το κτίριο του Στρατιωτικού Σταθμού στεγάζει το 1ο Νηπιαγωγείο της Αλεξανδρούπολης, διατηρώντας την ιστορική του αξία και προσφέροντας μια σύνδεση με το παρελθόν της πόλης.
Το κτίριο γραφείων του Ο.Σ.Ε. στην Αλεξανδρούπολη αποτελεί σημαντικό δείγμα αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και συνδέεται με την ιστορική ανάπτυξη της πόλης ως σιδηροδρομικό κόμβο. Κατασκευασμένο για να στεγάσει τις διοικητικές υπηρεσίες του Οργανισμού, το κτίριο διακρίνεται για την επιβλητική του όψη και τα χαρακτηριστικά του, ενώ το 2022 ξεκίνησαν εργασίες αποκατάστασης για τη συντήρηση και αποκατάσταση του διατηρητέου κτιρίου.
Το Ταχυδρομείο Αλεξανδρούπολης, χτισμένο στις αρχές του 20ου αιώνα στη συμβολή των οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου και Νικηφόρου Φωκά, έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο από το 2012 για την αρχιτεκτονική και ιστορική του αξία. Το κτίριο, που αρχικά ήταν πέτρινο με ξύλινη στέγη, επεκτάθηκε το 1950 και απέκτησε σιδερένια κιγκλιδώματα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι οι ορθογώνιοι γωνιόλιθοι και η κεραμοσκεπή στέγη με περιμετρικό στηθαίο. Το Ταχυδρομείο χρησίμευσε ως στρατηγείο κατά την Τουρκοκρατία και, αργότερα, από τους Συμμάχους. Σημαντικό ιστορικό γεγονός αποτελεί η υποστολή της γαλλικής σημαίας και η έπαρση της Ελληνικής τον Μάιο του 1920, λίγο πριν την άφιξη των ελληνικών δυνάμεων και την απελευθέρωση της Αλεξανδρούπολης.
Το κτίριο των Δικαστηρίων Αλεξανδρούπολης, γνωστό και ως «Δικαστικό Μέγαρο», αποτελεί σημαντικό αρχιτεκτονικό και ιστορικό μνημείο της πόλης. Παρουσιάζει νεοκλασική αρχιτεκτονική με χαρακτηριστικά όπως συμμετρική πρόσοψη, μεγάλες κολώνες και περίτεχνη διακόσμηση. Αρχικά, στέγαζε τις δικαστικές υπηρεσίες της περιοχής και αποτέλεσε κέντρο νομικών δραστηριοτήτων για την Αλεξανδρούπολη. Η ιστορική του σημασία ενισχύεται από το γεγονός ότι υπήρξε μάρτυρας σημαντικών γεγονότων κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης της πόλης το 1920. Σήμερα, το κτίριο συνεχίζει να φιλοξενεί τα Δικαστήρια της Αλεξανδρούπολης, διατηρώντας τη λειτουργία του ως κέντρο απονομής δικαιοσύνης στην περιοχή.
Ο Α' Παιδικός Σταθμός Αλεξανδρούπολης, κατασκευασμένος γύρω στο 1890, αποτελεί ένα από τα κτίρια του παλαιού διοικητικού κέντρου που ανέγειραν οι Οθωμανικές αρχές. Λειτουργεί αδιάλειπτα ως παιδικός σταθμός, εξυπηρετώντας τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Το κτίριο είναι ισόγειο, λιθόκτιστο, με επιχρισμένους εξωτερικούς τοίχους, υπερυψωμένο, και διαθέτει κεραμοσκεπή στέγη με περιμετρικό στηθαίο. Η είσοδος, τοποθετημένη συμμετρικά στην πρόσοψη, οδηγεί σε μια μεγάλη αυλή περιμετρικά του κτιρίου. Η αρχιτεκτονική του θυμίζει αυτή του Ταχυδρομείου και του Δικαστικού Μεγάρου της πόλης.
Το Επισκοπείο, γνωστό και ως «Κτίριο Προσκόπων», ανεγέρθηκε το 1896 δίπλα στον Καθολικό Ναό του Αγίου Ιωσήφ στην Αλεξανδρούπολη. Αρχικά χρησίμευε ως κατοικία του Βικάριου ιερέα και επισκοπείο της καθολικής κοινότητας. Μετά την αποχώρηση των Καθολικών, το κτίριο στέγασε διάφορες εκπαιδευτικές δομές, όπως την Εμπορική Σχολή και το Οικονομικό Γυμνάσιο, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Από τότε και έως το 2007, φιλοξενούσε την Τοπική Εφορεία Προσκόπων Αλεξανδρούπολης και το 2ο Σύστημα Προσκόπων. Σήμερα, το κτίριο παραμένει κενό, με πρόσφατα σχέδια από την Καθολική Εκκλησία για την ανακαίνισή του.
Ο Μύλος Μασούρα είναι ένα εμβληματικό τριώροφο κτίριο στην Αλεξανδρούπολη, που κατασκευάστηκε μεταξύ 1930 και 1933 από τον Γεώργιο Μασούρα, έναν επιχειρηματία από την Πελοπόννησο που δραστηριοποιούνταν στην αλευροβιομηχανία. Το κτίριο, με την ορθογώνια μορφή και την κεραμοσκεπή του, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της εποχής. Αρχικά, ο μύλος χρησιμοποιούσε έναν μεγάλο «πετρόμυλο» για την άλεση των σιτηρών. Σήμερα, ο Μύλος Μασούρα έχει αποκατασταθεί και λειτουργεί ως κέντρο πολιτισμού και τέχνης, φιλοξενώντας διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
Οι Αποθήκες του Λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, κατασκευασμένες το 1870 από την Εταιρία Ανατολικών Σιδηροδρόμων, αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της πόλης. Αρχικά, υπήρχαν εννέα αποθήκες, χωρισμένες σε δύο συγκροτήματα: ένα με πέντε αποθήκες στα δυτικά και ένα με τέσσερις στα ανατολικά, οι οποίες επικοινωνούσαν μέσω σιδερένιων γεφυρών. Αυτές οι αποθήκες εξυπηρετούσαν την εμπορική κίνηση που έφερε ο σιδηρόδρομος στο λιμάνι. Σήμερα, βρίσκονται σε εξέλιξη έργα ανακαίνισης και αναπαλαίωσης των αποθηκών 1, 2 και 3, με στόχο την αξιοποίησή τους για διάφορες χρήσεις από τον Δήμο Αλεξανδρούπολης.
Το κτίριο του Λιμεναρχείου Αλεξανδρούπολης είναι ένα διώροφο προπολεμικό οικοδόμημα με υπόγειο, το οποίο ανήκε στην οικογένεια Χατζηκιάν, αρμενικής καταγωγής. Το 1950, η οικογένεια το δώρισε στο Ελληνικό Κράτος. Αρχικά, στο κτίριο στεγάστηκε το Τμήμα Ασφαλείας της Αστυνομικής Διεύθυνσης, ενώ σήμερα φιλοξενεί το Λιμεναρχείο Αλεξανδρούπολης. Το κτίριο βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του Φάρου, απέναντι από το Ηρώο της πόλης.
Η Ιερά Μονή της Παναγίας Κοσμοσώτειρας βρίσκεται στο κέντρο της πόλης των Φερών, κοντά στον ποταμό Έβρο. Ιδρύθηκε το 1151-1152 μ.Χ. από τον Ισαάκιο Κομνηνό, γιο του αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄ Κομνηνού. Ο ναός ακολουθεί τον σταυροειδή με τρούλο αρχιτεκτονικό τύπο και περιβάλλεται από φρουριακό περίβολο με τείχη, πύργους και πύλη. Από το αρχικό συγκρότημα της μονής, σήμερα διασώζονται ο ναός, τμήματα των τειχών και των πύργων. Η πανήγυρη του ναού τελείται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου και έχει καθιερωθεί ως το Παγκόσμιο Προσκύνημα των Θρακών.
Η Ιερά Μονή Παναγίας του Έβρου, που βρίσκεται στην παραθαλάσσια περιοχή της Μάκρης, κοντά στην Αλεξανδρούπολη, ιδρύθηκε το 1978 από τον Μητροπολίτη Άνθιμο. Είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και φιλοξενεί την ιερά εικόνα της Παναγίας του Έβρου, η οποία θεωρείται θαυματουργή. Η μονή γιορτάζει στις 23 Αυγούστου με λαμπρές εκδηλώσεις, και αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής, προσφέροντας πνευματική αναζωογόνηση στους επισκέπτες.
Η Αρμένικη Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, γνωστή και ως Καραμπέτ, βρίσκεται στην Αλεξανδρούπολη και αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο της αρμενικής κοινότητας. Ο ναός, χτισμένος το 1875 και ολοκληρωμένος το 1890, είναι λιθόκτιστος και ακολουθεί το ρυθμό βασιλικής χωρίς τρούλο. Αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, αποτελεί την πρώτη επίσημη ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία της Αλεξανδρούπολης και συνεχίζει να εξυπηρετεί τις θρησκευτικές ανάγκες της αρμενικής κοινότητας της πόλης.
Η Ιερά Μονή Δαδιάς, αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου, βρίσκεται κοντά στο χωριό Δαδιά, περίπου 10,5 χλμ. νοτιοδυτικά του Σουφλίου, εντός του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου. Η ίδρυσή της χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, ενώ το 1912 καταστράφηκε και ανακατασκευάστηκε το 1928. Η μονή είναι γνωστή για τη μοναδική της αρχιτεκτονική και τη θέση της σε μια κατάφυτη περιοχή, προσφέροντας στους επισκέπτες μια ήρεμη ατμόσφαιρα για προσευχή και περισυλλογή.
Η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου βρίσκεται στο Αετοχώρι, 13 χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη, και ιδρύθηκε το 1981 από τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, Άνθιμο. Αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και Ευαγγελιστή, φιλοξενεί Ιερομόναχους της Ιεράς Μητρόπολης Αλεξανδρουπόλεως. Κάθε χρόνο, η πανήγυρη της μονής πραγματοποιείται στις 26 Σεπτεμβρίου, ημέρα της μετάστασης του Αγίου Ιωάννη, με Ιερά Αγρυπνία και συμμετοχή πιστών.
Ο Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου στο χωριό Λάβαρα του Έβρου είναι ξυλόστεγη βασιλική, κτισμένη το 1834 με την οικονομική υποστήριξη Χριστιανών της περιοχής, όπως αναφέρεται στην επιγραφή πάνω από την κεντρική είσοδο του ναού. Ο ναός τιμά τον Άγιο Αθανάσιο, τον Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και έχει συνδεθεί με τη μνήμη των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι συνέβαλαν στη δημιουργία του. Από τα Λάβαρα καταγόταν και ο οπλαρχηγός Βαγγέλης Ματσιάνης, μία από τις πιο γνωστές φιγούρες της Θράκης κατά τον 19ο αιώνα.
Ο Ιερός Καθολικός Ναός Αγίου Ιωσήφ στην Αλεξανδρούπολη, γνωστός και ως Καθολική Εκκλησία της Αλεξανδρούπολης, κτίστηκε το 1901 και είναι ο μοναδικός καθολικός ναός στη Δυτική Θράκη. Ο ναός είναι τρίκλιτος, κατασκευασμένος από λαξευμένη πέτρα, με δύο σειρές κιόνων από πράσινο μάρμαρο και πλούσιο διάκοσμο. Μετά την ανακαίνισή του το 2006, φιλοξενεί συχνά πολιτιστικές εκδηλώσεις θρησκευτικού χαρακτήρα.
Ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Νικολάου στην Αλεξανδρούπολη, αφιερωμένος στον προστάτη των ναυτικών, θεμελιώθηκε το 1892 και εγκαινιάστηκε το 1901 από τον Μητροπολίτη Αίνου, Γερμανό Θεοτοκά. Πρόκειται για πετρόκτιστη βασιλική με τρούλο και δύο κωδωνοστάσια, που ανυψώθηκαν το 1908 με δωρεά του τότε πρόξενου της Αυστροουγγαρίας στην περιοχή, Βλασίου Σούχωρ. Στον ναό υπογράφηκε το 1920 το πρωτόκολλο των Ελευθερίων της πόλης. Το τέμπλο του ναού είναι έργο του Περγαμηνέλλη από τη Μυτιλήνη, το 1932.
Ο Ιερός Ναός Αγίου Ελευθερίου στην Αλεξανδρούπολη είναι πέτρινη εκκλησία τρίκλιτης βασιλικής χωρίς τρούλο, που ανεγέρθηκε στα μέσα του 20ού αιώνα και εγκαινιάστηκε το 1955. Βρίσκεται στην οδό Υψηλάντου, στο κέντρο της πόλης. Ο γυναικωνίτης του ναού είναι σχεδόν κυκλικός, καλύπτοντας μεγάλο μέρος της εκκλησίας και εκτείνεται μέχρι το ιερό, παρόμοια με εκείνον του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης. Η αγιογράφηση του ναού, έργο του ζωγράφου Ρέγκο, θεωρείται εξαιρετικό δείγμα θρησκευτικής τέχνης.
Η Εκκλησία-Σπήλαιο των Αγίων Θεοδώρων βρίσκεται κοντά στην κοινότητα του Άβαντα, κοντά σε μεσαιωνικά κάστρα, και είναι σκαλισμένη σε σπήλαιο του Ζωναίου όρους. Αυτός ο βραχώδης ναός, που θυμίζει τις εκκλησίες-σπήλαια της Καππαδοκίας, αποτελεί μοναδικό μνημείο βυζαντινής τέχνης. Η τοιχογραφία του ναού καλύπτει διάφορες περιόδους, με κυριότερες φάσεις από τον 11ο και 13ο αιώνα.
Ο υπεραιωνόβιος ελαιώνας της Μάκρης, κοντά στην Αλεξανδρούπολη, αποτελεί έναν μοναδικό φυσικό και ιστορικό θησαυρό. Χρονολογείται από την προϊστορική εποχή και φιλοξενεί ελαιόδεντρα που φτάνουν μέχρι και τα 2.500 έτη, αποτελώντας ζωντανά μνημεία της φύσης. Τα δέντρα αυτά συνεχίζουν να παράγουν ελαιόλαδο, προσφέροντας έναν εξαιρετικό συνδυασμό φυσικής ομορφιάς και πολιτιστικής κληρονομιάς. Η περιοχή είναι ιδανική για επισκέπτες που επιθυμούν να γνωρίσουν την ιστορία της και να βιώσουν τη γαλήνη του τοπίου, ενώ η παραγωγή εξαιρετικού ποιοτικού ελαιολάδου από αυτά τα δέντρα αποτελεί ακόμη μία αφορμή για να ανακαλύψει κανείς την αξία του τόπου.
Το Δέλτα του Έβρου, εκτεινόμενο σε περίπου 200.000 στρέμματα, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς υγροβιότοπους της Ευρώπης και έχει αναγνωριστεί για την οικολογική του σημασία, καθώς φιλοξενεί πλούσια βιοποικιλότητα, με διάφορα είδη πουλιών, ψαριών και φυτών. Η περιοχή αποτελεί προστατευόμενη περιοχή του διεθνούς καταλόγου Ραμσάρ και προσελκύει πλήθος επισκεπτών για παρατήρηση άγριας ζωής, οικοτουρισμό, φωτογραφία και δραστηριότητες όπως πεζοπορία και ποδηλασία. Το Δέλτα προσφέρει μοναδικές ευκαιρίες για εξερεύνηση του φυσικού τοπίου και της πανίδας του.
Ο αρχαίος Δορίσκος, κοντά στο χωριό Σαράγια στην Αλεξανδρούπολη, ήταν στρατηγικός κόμβος στην αρχαιότητα, συνδέοντας την Ασία με την Ελλάδα. Ιδρύθηκε από τους Θράκες και καταλήφθηκε από Πέρσες, Αθηναίους και Μακεδόνες. Ο Δαρείος Α΄ δημιούργησε φρούριο στην περιοχή το 513 π.Χ., το οποίο χρησίμευσε ως στρατηγική βάση. Ο Ξέρξης πέρασε από τον Δορίσκο το 480 π.Χ., ενώ αργότερα ο Λυσίμαχος διοίκησε την πόλη. Σήμερα διατηρούνται κατάλοιπα του αρχαίου τείχους, τύμβοι και αρχαία αντικείμενα που αποδεικνύουν τη σημασία του Δορίσκου στην αρχαιότητα.
Το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς–Λευκίμης–Σουφλίου, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας. Η περιοχή φιλοξενεί πλούσια βιοποικιλότητα, με ιδιαίτερη έμφαση στα αρπακτικά πουλιά, όπως ο μαυρόγυπας και ο όρνιος. Εκτός από την πλούσια πανίδα, το πάρκο διαθέτει μοναδικά οικοσυστήματα, όπως δάση κωνοφόρων και φυλλοβόλων δέντρων, καθώς και υγροτόπους που υποστηρίζουν ποικιλία φυτών και ζώων. Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν δραστηριότητες όπως πεζοπορία, παρατήρηση πουλιών και περιηγήσεις στη φύση, ενώ το Κέντρο Πληροφόρησης του πάρκου προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα και πληροφορίες για τη φυσική κληρονομιά της περιοχής.
Ο Δρυμός Νίψας, που βρίσκεται 20 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Αλεξανδρούπολης, είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς φυσιολατρικούς προορισμούς της περιοχής, με πλούσια βιοποικιλότητα και μοναδικά τοπία. Ο δρυμός είναι γεμάτος από είδη δέντρων όπως οξιές, πεύκα και αιωνόβια πλατάνια, ενώ στο κέντρο του βρίσκεται μια όμορφη λίμνη, γύρω από την οποία σχηματίζονται μονοπάτια για πεζοπορία και παρατήρηση της φύσης. Η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη ως βιότοπος Natura και προσφέρει στους επισκέπτες την ευκαιρία να απολαύσουν δραστηριότητες όπως πεζοπορία και παρατήρηση πουλιών σε ένα ήρεμο και φυσικό περιβάλλον.
Ο Πλατανότοπος Μαΐστρου, είναι ένας δημοφιλής προορισμός για αναψυχή και φυσιολατρικές δραστηριότητες. Η περιοχή είναι γνωστή για τους αιωνόβιους πλάτανους της, που δημιουργούν ένα δροσερό και γραφικό περιβάλλον, ιδανικό για πικνίκ και πεζοπορία. Ειδικά την Πρωτομαγιά, ο χώρος γεμίζει με επισκέπτες που απολαμβάνουν τη φύση και συμμετέχουν σε διάφορες εκδηλώσεις.
Ο Άβαντας είναι ένα γραφικό χωριό που βρίσκεται 10 χιλιόμετρα βόρεια της Αλεξανδρούπολης, κοντά στο σημείο όπου οι ορεινές περιοχές συναντούν τη θάλασσα. Ιδρύθηκε κατά την Οθωμανική περίοδο με το όνομα Δερβένι και, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, μετονομάστηκε σε Άβαντας, όταν εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες στην περιοχή. Γνωστό για τα επιβλητικά κάστρα του, όπως το Κάστρο του Άβαντα, το οποίο προσφέρει μοναδική θέα στην πεδιάδα, είναι ιδανικός προορισμός για πεζοπορία και αναρρίχηση, με τοπία που περιλαμβάνουν βυζαντινούς πύργους, καταρράκτες και φαράγγια.
Ο καταρράκτης Άβαντα, γνωστός και ως καταρράκτης του Αετού, βρίσκεται κοντά στο χωριό Άβαντας, περίπου 10 χιλιόμετρα βόρεια της Αλεξανδρούπολης. Η περιοχή είναι προσβάσιμη μέσω πεζοπορικής διαδρομής 6 χιλιομέτρων, κατάλληλης για αρχάριους με καλή φυσική κατάσταση. Η διαδρομή περνά μέσα από πυκνή βλάστηση με κέδρους, οξιές και βελανιδιές, προσφέροντας μοναδική θέα στον καταρράκτη και το γύρω φυσικό τοπίο. Η περιοχή είναι προστατευμένη, και οι επισκέπτες καλούνται να τηρούν τους κανόνες περιβαλλοντικής προστασίας κατά την επίσκεψή τους.
Η Μελία είναι ένα μικρό ημιορεινό χωριό του Έβρου, που βρίσκεται σε υψόμετρο 160 μέτρων και απέχει περίπου 28 χιλιόμετρα βόρεια-ανατολικά της Αλεξανδρούπολης. Το χωριό ανήκει στον Δήμο Αλεξανδρούπολης και είναι γνωστό για τους ιστορικούς ανεμόμυλους του, οι οποίοι αποτελούν σήμα κατατεθέν της περιοχής, αν και βρίσκονται σε φθορά και χρειάζονται συντήρηση. Οι λιγοστοί κάτοικοί του, οι οποίοι είναι κυρίως απόγονοι Ελλήνων προσφύγων και Σαρακατσάνων, ζουν σε ένα ήσυχο περιβάλλον, το οποίο αποτελεί πόλο έλξης για επισκέπτες που αναζητούν ηρεμία και φυσική ομορφιά.
Οι ανεμόμυλοι της Μελίας, στο νομό Έβρου, αποτελούν ιστορικό σύμβολο της περιοχής και χρησίμευαν για την άλεση δημητριακών, προσφέροντας αλεύρι στην τοπική κοινωνία. Αν και η ακριβής ημερομηνία κατασκευής τους παραμένει άγνωστη, σήμερα αποτελούν δημοφιλή προορισμό για φωτογράφους και επισκέπτες, που εκτιμούν την νοσταλγική ατμόσφαιρα και την ιστορική αξία τους. Παρά την φθορά του χρόνου, οι ανεμόμυλοι παραμένουν ένα ζωντανό κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, ενώ η περιοχή γύρω από αυτούς προσφέρει μοναδικές ευκαιρίες για εξερεύνηση και φωτογραφία.
Η Αισύμη είναι ένας οικισμός του νομού Έβρου, που ανήκει στο Δήμο Αλεξανδρούπολης και βρίσκεται περίπου 22,5 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης. Ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα και αρχικά ονομαζόταν Σοκόλ. Σήμερα είναι γνωστή για το Μουσείο Σαρακατσάνικης Παράδοσης, το οποίο αναδεικνύει τον πολιτισμό και τις παραδόσεις των Σαρακατσάνων. Η περιοχή προσφέρει ήσυχο περιβάλλον και φυσική ομορφιά, καθιστώντας την ιδανική για επισκέπτες που ενδιαφέρονται για την τοπική ιστορία και παράδοση.
Η Συκορράχη είναι ημιορεινός οικισμός στον Δήμο Αλεξανδρούπολης, με υψόμετρο 200 μέτρα, και βρίσκεται 36 χλμ. βόρεια της Αλεξανδρούπολης και 37 χλμ. νοτιοανατολικά της Κομοτηνής. Παλαιότερα, η περιοχή ανήκε στον Δήμο Αλεξανδρούπολης, ενώ σήμερα αποτελεί τοπική κοινότητα με πληθυσμό 269 κατοίκους (2001). Ο οικισμός, που παλαιότερα ήταν γνωστός ως Τσομπάνκιοϊ και το 1953 μετονομάστηκε σε Συκορράχη, είναι σημαντικός για την περιοχή λόγω της σιδηροδρομικής γραμμής που περνάει από το χωριό, συνδέοντας τη Θεσσαλονίκη με την Αλεξανδρούπολη.
Η Λίμνη ΥδροταμιευτήραΝίψας βρίσκεται κοντά στο χωριό Νίψα, περίπου 20 χιλιόμετρα βόρεια της Αλεξανδρούπολης. Η περιοχή περιβάλλεται από τον Δρυμό Νίψας, ο οποίος είναι χαρακτηρισμένος ως βιότοπος Natura και αποτελεί μέρος του "Νότιου δασικού συμπλέγματος Έβρου". Ο δρυμός καλύπτεται από οξιές, πεύκα και αιωνόβια πλατάνια, προσφέροντας ιδανικές συνθήκες για πεζοπορία και παρατήρηση της φύσης. Η λίμνη και ο δρυμός αποτελούν δημοφιλή προορισμό για φυσιολάτρες και επισκέπτες που επιθυμούν να εξερευνήσουν την πλούσια βιοποικιλότητα της περιοχής.
Το Πάρκο Αλτιναλμάζη, γνωστό και ως ΟικοπάρκοΑλτιναλμάζη, είναι ένα σύγχρονο κηποθέατρο στην Αλεξανδρούπολη, που λειτουργεί ως κέντρο πολιτιστικών εκδηλώσεων και αναψυχής. Βρίσκεται στην περιοχή Κονδύλη, κοντά στη διασταύρωση των οδών Χατζησάββα και Γεωργιάδη, και καλύπτει έκταση 80 στρεμμάτων. Η χωρητικότητά του φτάνει περίπου τις 1.400 θέσεις, προσφέροντας άνετο χώρο για θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες. Εκτός από το κηποθέατρο, το πάρκο διαθέτει αναψυκτήριο, περιπατητικούς διαδρόμους, χώρους πρασίνου, αποδυτήρια και κιόσκια, καθιστώντας το ιδανικό προορισμό για επισκέπτες που επιθυμούν να συνδυάσουν την ψυχαγωγία με τη φύση.